#pumazombie

Everything was for, moving away from the pace of the city, in spite of the monotonous day taking out the boy inside me and returning back to my naughty mood. I set off with my skateboard, my Pumas on me. My eyes are looking for pavements, flat areas, steps, barriers and places like these… There are lots of things that we have forgotten actually, drawing a line on which we rubbed a piece of stone, jumping with the great happiness that a clothes line gave or wasn’t it that life on the street, magical world of the colorful marbles… Real happiness, innocent joy and dreams are in the street… everyone should see and feel this.

Biraz şehrin temposundan uzaklaşmak, monoton geçen güne inat ve içimdeki çocuğu dışarı çıkarıp haylaz ruhuma geri dönmek içindi herşey… Üzerimde Puma kombinlerim, elimde kaykayımla yola çıktım ve sokaktaki kaldırımları, düz alanları, basamaklar engeller ve buna benzer yerleri arıyor gözlerim. Bulamıyorum! Ne çok unuttuğumuz şey var aslında, çizgi çizip üzerinde bir taş parçasını sürtmeyi, bir çamaşır ipinin verdiği koskoca mutlulukla zıplamayı ya da renkli bilyelerin o büyülü dünyası değil miydi sokaktaki hayat? Hatta en büyük hayalimiz bir pamuk helvadan, bir gazozdan ve bazen bir leblebi tozundan ibaret değil miydi? Bazen çocuk olmak iyidir! -yok yok hep çocuk kalmak iyidir. :)) Şuursuzca bırak kendini, yaşın kaç, cinsiyetin ne olursa olsun, sokaklara… Akranların, daha gençlerin, çocukların ve bebeklerin arasına dalmalı, parklara, bahçelere, sokaklara inmeli, orada tertemiz düşler, orada gerçek mutluluk ve orada bir misket için masumca ağlayan gözler var. Ve bunu her zaman görmeli..